Ja hoor, het echte leven in Malta is begonnen. Papa en mama zijn niet langer hier om me bij te verstoppen, ik ben nu echt alleen. Maar gelukkig heb ik mijn eerste Nederlandse contacten al, met Denise en Yarnée. Denise ken ik van school, en loopt hier al sinds augustus stage. En Yarnée loopt net als ik stage bij Perfect Weddings. Dus wat heb ik mijn eerste weekend gedaan? Ik ben met beide iets gaan drinken en heb verhalen over hun eerste ervaringen gehoord. Toch fijn om m’n eerste gedachtes meteen bij iemand kwijt te kunnen.

Het begin van deze week voelde al heel erg vertrouwd, ’s morgens met de bus naar stage, om 5 uur met de bus terug naar huis, eten, skypen en naar bed. Het ritme dat ik heb opgebouwd zat er al snel in en voelt al heel gewoon. Daar ben ik blij mee, aangezien dat toch een beetje helpt bij het wennen aan het leven hier. Woensdagavond was alleen met gemixte gevoelens, aangezien papa toen jarig was. Het hele gezin was gezellig thuis, samen eten en gezellig in de bank zitten, terwijl ik in mijn eentje op mijn kamer zat. Die heimwee is duidelijk nog niet weg, maar gelukkig zakt het wel beetje bij beetje.

Ook had ik woensdagmiddag met mijn baas afgesproken dat ik donderdag thuis zou blijven, om aan school te werken. Bij stage hoort namelijk ook een stage opdracht. De doelgroep van mijn opdracht is same-sex couples die trouwplannen hebben. Tot nu toe vind ik het een erg interessant en leuk onderwerp, daar kan ik mijn tijd hier wel mee vol maken!

Lang weekend!

Hoewel het fijn was om donderdag thuis aan mijn opdracht te werken, wist ik toen nog niet dat op dat moment mijn weekend blijkbaar al was begonnen. Mijn baas was de gehele week al een beetje ziek, maar het ging steeds nog wel. Op vrijdagochtend, toen ik bijna klaar was om te vertrekken richting de bus, kreeg ik een berichtje dat ik lekker mocht gaan genieten van een vrije dag. Ze voelde zich nog zieker dan aan het begin van de week, en Hailey was vanaf donderdag ook vrij aangezien ze aan lang weekend naar Rome zou gaan. Daardoor zou er vrijdag dus niemand op het kantoor zijn, en kon ik ook lekker thuisblijven. Dat vond ik natuurlijk niet erg! Ik heb nuttig gebruik gemaakt van de tijd door vast wat zaterdag klusjes te doen, zoals boodschappen doen en een wasje draaien.

Black Friday

En dan was er nog de vrijdagavond… Net als in Nederland, was het ook hier een zogenoemde ‘Black Friday’. Voor de leken onder ons, dit is een dag waarbij alle inwoners van Malta samen komen rondom één plek. Deze plek biedt verschillende, in prijs verlaagden, objecten aan waarin velen geïnteresseerd zijn. Het heeft te maken met een handeling die iedereen, althans dat hoop ik, dagelijks uitvoert. Daarnaast is het een fenomenale avond voor verschillende horecagelegenheden, die iedere inwoner kan voorzien van een buitengewoon heerlijke dorstlesser na een o zo inspannende maar vermakelijke avond op deze bijzonder plek. Voor degene waarvoor het nog steeds niet duidelijk is, ik heb het natuurlijk over een avond shoppen met hoge kortingen.

Sliema, het stadje naast mijn ‘woonplaats’, is gevuld met winkels van verschillende merken en heeft een echte shopping mall genoemd ‘the point’. Werkelijk o-ver-al zag je mensen. Op de terrasjes, in de restaurantjes, in de winkels, voor de winkels, achter de winkels. Maar naast deze overweldiging van drukte, is het me toch gelukt om een leuk rokje te scoren. Hoogstwaarschijnlijk ben ik daarbij een van de weinige mensen die op deze avond maar met één tasje terug naar huis liep.

What else?

En wat is er verder nog gebeurd deze week? Ten eerste is het overal versiert met kerstverlichting en attributen, waaronder ook bij mij in huis. De kerstboom staat al en staat dag en nacht te knipperen. Dit is overigens heel handig, vooral als je op een dag thuiskomt en de kerstboom niet staat te knipperen. Daardoor weet je per direct dat de stroom, VOOR DE TWEEDE KEER DEZE WEEK, is uitgevallen. Oja, dat blijkt hier een nogal vaak voorkomend iets te zijn, helaas. Daarnaast ben ik er al achter gekomen dat ik in Malta dus helemaal niks van Nederlandse televisiezenders terug kan kijken… Maar gelukkig kunnen we met de nieuwe technologieën van tegenwoordig wel skypen, waardoor ik donderdagavond gezellig met Corné ‘samen’ in de bank heb gezeten en expeditie Robinson mee heb gekeken. En dan is er natuurlijk nog het weer. Ik zal jullie niet te jaloers maken met een uitgebreide uitleg van de overheerlijke temperaturen met felle zonnestralen waar ik iedere dag met volle teugen van kan genieten. Maar het komt er dus op neer dat de zon hier nog lekker schijnt en het deze week gemiddeld zo’n 21 graden was.

Het hoogtepunt van de week

Maar nu heb ik wel weer leuk over wat momenten van deze week verteld, maar dan weten jullie nog lang niet wat mijn hoogtepunt van deze week was. Het was maandavond, rond n uur of half 9, en ik zat op mijn gemakje met mijn laptop op de bank. Mijn bank is overigens de rechterkant van mijn tweepersoonsbed, om een onderscheiding te maken tussen het woon- en slaapgedeelte in mijn kamer. Maar oke, waar was ik. Oja, maandagavond half 9. Mijn laptop maakte het, voor mij nu al erg bekende, skype geluidje. Yes, ik ga die leuke, knappe en grappige vriend van me weer zien. Maar voordat ik over dit euforische moment vertel, zal ik eerst een kleine uitleg geven.

Toen ik op zaterdag vanuit Nederland vertrok, heb ik een cadeautje van Corné gehad wat ik pas zondagochtend mocht open maken. Dit heb ik dus gedaan, en ik werd verrast door 30 enveloppen, met ieder een weeknummer erop. Daarbij zat de uitleg dat ik iedere zondag voor het begin van een nieuwe week de envelop met het goede weeknummer open mag maken. De eerste week zat er een leuke foto van ons samen in Parijs in, en afgelopen zondag zat er een foto van ons samen in Volendam in. Deze foto’s hangen beide al op mijn kast, als prachtig uitzicht vanuit mijn bed en bank. Maar door het onverwachte nieuwtje op mijn stage dat we tussen kerst en oud & nieuw dicht zijn, ging ik erover nadenken om dan een paar dagen terug naar huis te gaan. Hierdoor ging het enveloppen plan van Corné blijkbaar helemaal fout, oeps…

Dus terug naar die geweldige maandavond. Al na 5 minuten van ons skype gesprek vroeg hij me, een tikkeltje zenuwachtig, om de stapel enveloppen erbij te pakken. Ik wist natuurlijk totaal niet wat me te wachten stond, maar deed wat me gevraagd werd. ‘Maak de envelop van week 7 open.’ Ik wilde meteen weten welke datum dat geweest mocht zijn, maar dat mocht niet haha. In de envelop zat een brief. Het was de brief die ik op zondag 25 december open had moeten maken, de zondag voor oud & nieuw. Er zou een verassing voor me zijn op oudejaarsdag, maar wat dat was daar zou ik dan wel achter komen. Wat ik tot dan als plan had voor oudejaarsdag, was het ophalen van René en Laura op het vliegveld. En toen was het moment van het hoogtepunt van mijn week daar. Het zou een verrassing moeten blijven, maar om te zorgen dat ik ineens geen rare plannen ging maken heeft hij het met toch maar verteld. ‘Het plan was dat ik zaterdag op oudejaarsdag als verrassing mee naar Malta zou komen. Maar aangezien we allebei die week vrij zijn, heb ik mijn best gedaan om mijn vlucht om te boeken. Ik kom woensdag 28 december voor een week bij je langs!’ Misschien dat je het je in kunt beelden, maar ik was dus blijer dan blij, dolenthousiast, hartstikke verliefd en de tranen sprongen in mijn ogen. Oud en nieuw, het moment dat wij elkaar hebben ontmoet. En een jaar na deze ontmoeting gaan we het samen vieren in Malta, samen met Laura & René. Yesssss, ik ben helemaal klaar voor de komende weken! Waarom? CORNE KOMT NAAR MALTA!

Ik vond het vorige week heel leuk om alle reacties te lezen, dankjewel allemaal! Maak je geen zorgen, ik red me wel. Zo niet, dan hoor je dat vast ook snel haha.